FRANKE EGON:

Egon Johann Franke (ur. 23 października 1935 w Gliwicach) trener, gentleman planszy, pierwszy polski złoty medalista olimpijski w szermierce (floret ind.) z Tokio (1964).

Jako pierwszy Polak zdobył złoty medal olimpijski w szermierce. Trzykrotnie startował na olimpiadach, zawsze we florecie. Na olimpiadzie w Rzymie 1960 był członkiem drużyny, która odpadła w ćwierćfinale. Podczas Igrzysk Olimpijskich w Tokio 1964 został mistrzem olimpijskim we florecie indywidualnie. Na tej samej olimpiadzie wywalczył srebrny medal w drużynie (wraz w Ryszardem Parulskim, Januszem Różyckim, Zbigniewem Skrudlikiem i Witoldem Woydą). Cztery lata później, na olimpiadzie w Meksyku 1968 zdobył swój trzeci medal olimpijski - brązowy w drużynie (z Adamem Lisewskim, Parulskim, Skrudlikiem i Woydą).

Był też brązowym medalistą mistrzostw świata we florecie indywidualnie (w Gdańsku 1963), a w drużynie mistrzem świata w szabli (Buenos Aires 1962) wicemistrzem we florecie (Gdańsk 1963) i czterokrotnym brązowym medalistą we florecie (Turyn 1961, Buenos Aires 1962, Moskwa 1966, Montreal 1967).
Zdobył tytuł mistrza Polski we florecie (1962) i wicemistrza w 1957 i 1967, a także trzykrotnego mistrza Polski w drużynie.

Zajął 4. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 1964. Startował w barwach Budowlanych Gliwice (1952-1955), CWKS Warszawa (1955-1957) i Piasta Gliwice (1957-1971).

Po zakończeniu kariery został trenerem we Włoszech. Jego żona Elżbieta z d. Cymerman była także znaną szermierką i olimpijką.

Opracowanie - Magda Kminkowska, Gimnazjum Sportowe

Źródło:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Egon_Franke_(szermierz)
http://www.pkol.pl