NEOFIGURACJA



Neofiguracja- jest powrotem sztuki figuratywnej z okresu pojawienia się abstrakcji; nie nawiazuje wiec do realizmu, który już dawno wyczerpał swoje srodki, nie przydatne do wyrażania trudnych, zawiłych problemów XX wieku, lecz do ekspresjonizmu jako kierunku obrazuj±cego psychikę człowieka, jego doznania, przeżycia oraz cierpienia. Jeden z twórców to malarz angielski Francis Bacon oraz inni liczni malarze doszli do przekonania, że w czasach, gdy na istotę ludzk± czyha tak wiele zagrożeń, jej prawa potrzeby duchowe staj± się spraw± coraz mniej znacz±c± wobec nadrzędnych interesów cywilizacji przemysłowej i polityki.W obrazach artystów spod znaku neofiguracji kształty i plam barwnych, które w malarstwie abstrakcyjnym nie nasuwały żadnych skojarzeń ze swiatem rzeczywistym, układaj± się w formy przypominaj±ce istotę ludzk±. Niekonkretnego człowieka, lecz twór o cechach ludzkich ostro, ekspresyjnie uformowany, częstokroć silnie zniekształcony. Francais Bacon (1909-1992) olej i piasek, płótno, 198,1 x 137,2 cm The Detroit Institute of Arts Samouk urodzony w Irlandii. Malował obrazy o charakterze satyrycznym, przerażającym i halucynacyjnym. Stworzył kierunek w malarstwie zwany neofiguracją*. Przedrostek neo- stosowany bywa w historii sztuki do zaznaczenia, że kierunek artystyczny nawiązuje do podobnych zjawisk występujących wczesniej (np. neogotyk, neoimpresjonizm i in.). W tym znaczeniu neofiguracja jest powrotem do sztuki figuratywnej, przedstawiającej, z okresu przed pojawieniem się abstrakcjonizmu. Konkretnie do ekspresjonizmu silnie związanego z człowiekiem, jego przeżyciami i cierpieniami. Bacon, a za nim liczni malarze Europy, doszedł do przekonania, że w czasach, gdy na jednostkę ludzką czyha tak wiele zagrożeń, jej potrzeby duchowe stają się sprawą mało znaczącą wobec nadrzędnych interesów cywilizacji przemysłowej i polityki. Cierpienia i troski nie interesują nikogo. Jedynie sztuka może wystąpić w obronie człowieka pokazując jego nowe oblicze: zdeformowane i dramatyczne. Kształty plam, które w malarstwie abstrakcyjnym nie przedstawiały niczego konkretnego, teraz zaczęły układać się w formy przypominające istoty ludzkie, a raczej twory o ludzkich cechach.